Job crafting

Job crafting

Organisaties dienen tegenwoordig randvoorwaarden te creëren waarbij ook behoeftes van de medewerkers aan autonomie, identificatie en zingeving worden vervuld. In organisaties die dit snappen geven de medewerkers zelf vorm aan eigen functie zodat die voldoet aan de behoeftes van de persoon. Ze veranderen de inhoud en de context van de functie waardoor de beleving ook verandert. Job crafting. Aandacht voor het begrip is relatief nieuw maar het woord en principe niet. Job Crafting bestaat uit de acties die werknemers nemen om hun werk vorm te geven en herdefiniëren. In Zwitserland bijvoorbeeld wordt in vele ondernemingen zo’n houding van elke medewerker verwacht. Dat hoort bij de bedrijfscultuur. De mensen kunnen en willen het niet anders. Daarom is bijvoorbeeld personeelsverloop in Zwitserland heel klein. Crafting communities, zowel binnen de onderneming als op de markt, zijn het zichtbare resultaat.

Mensen hebben door job crafting meer regie over het werk, en dat geeft voldoening aan de ene kant maar ook waardering en vrijheid aan de andere. Daardoor verlang je niet naar een baan zonder verantwoordelijkheden en dat 40 jaar lang. Je zoekt juist de uitdagingen van je baan op. Je bent ergens een ‘6’ maar hebt de ambitie, motivatie en doorzettingsvermogen om een ‘9’ te worden. Of je pakt als medewerker de taken waarvoor je in de ogen van derde wordt gezien als vertegenwoordiger van de organisatie. Wat kan meer voldoening geven dan dit?

Vanuit de organisatie als geheel gezien breng je maximaal tacit knowledge ter beschikking van de business. Je verbindt je verdienvermogen en operational capabilities direct met de werkvloer. Je activeert persoonlijk leiderschap en crafting communities onstaan, zowel binnen de onderneming als op de markt . En dat levert geld op.

Job crafting staat in schril contrast tot de mythe van het handelend management waar we vanuit de Angelsaksische opvatting mee opgevoed zijn: de baas als super-expert. De baas die alles weet, altijd gelijk heeft en die zijn medewerkers reduceert tot loopjongens die moeten doen wat hij zegt.

Interessant is hoe job crafting zich verhoudt tot empowerment. Persoonlijk vind ik empowerment een vals begrip. Als ik jou empower vertel ik je tegelijkertijd dat ik de power heb om dat te doen. Empoweren en zelfverheffing liggen in de praktijk dan ook dicht bij elkaar en de meest stijle managers zijn dan ook vaak de grootste fan van empowerment.

Waar het natuurlijk om gaat is stoppen van dysempowerment. Stoppen met dysempowerment maakt job crafting mogelijk.

Vermenselijking lijkt toch de toekomst!!

 

————————

Oorspronkelijke publicatie:

Vermenselijking van Samenwerking, tijdschrift Informatie, januari-februari 2007, p. 40-41

 

1 Comment

  1. Mertine August 29, 2016 10:26 am  Reply

    Al weer even geleden deze blog van jou. Maar nog steeds actueel in veel organisaties. Organisaties met veel harkjes (managers) die bang zijn voor hun job en hypotheek. DIe fantasisch kunnen managen, maar niet weten hoe te leiden. Voor medewerkers in zo’n omgeving is lef en zelfvertrouwen nodig. Om hiermee persoonlijk leiderschap te kunnen pakken (Is anno 2015/2016 het buzz woord)

Leave a Reply