Frans van der Reep

Waar gaat die crisis toch over?

Vandaag, 5 maart 2012,  verscheen in NRC Next het artikel “Verlos de Grieken van hun verlossers” , geschreven door Vicky Skoumbi, Michel Surya en Dimitris Vergetis. Een indrukwekkend artikel wat bij mij iets raakt. Het resoneert.

Neem inderdaad nu Griekenland dan.  Met hun staatsschuld. Als die rijke Griekse  families, die vermoedelijk niet zo veel  belasting hebben betaald de laatste jaren, maar iets zouden bijdragen, is het probleem van de Griekse staatsschuld opgelost. Nu vluchten die met hun geld in Londens onroerend goed, waardoor huizen in Londen helemaal onbetaalbaar worden. Al zouden ze hun jachten maar onder Griekse vlag laten varen en niet onder die van de Marshall eilanden, zelfs dat zou al schelen. Zelfs de recente truc van de Belgen met hun ‘bonds’ waardoor de overheid onmiddellijk toegang kreeg tot de particuliere spaartegoeden,  had zo toegepast kunnen worden.

Ik geef ‘de gewone man’ groot gelijk daar in hun verontwaardiging. De niet-gewone mannen blijven gewoon doorspelen, voorrechten claimen, en nemen geen enkele verantwoordelijkheid voor de situatie. Bijzonder. En zoals altijd: het zijn niet de sterke, maar de eerlijke schouders die de meeste lasten dragen.

Eigenlijk wordt ook gewoon de democratie uitgezet bij monde van Europese politici die openlijk de aanstaande Griekse verkiezingen betreuren. Ik krijg dan toch herinneringen aan zoiets als het herstellen van Pax Americana in Chili in de jaren ’70. Keihard de ‘frites snijder’ van de Europese Unie in. Een ander bepaalt jouw vorm en wat je wel en niet mag. Je accepteert dat je ook een frietje bent en lid van het systeem. Of je staat buiten.

Heel bijzonder allemaal, en dat in het geciviliseerde Europa. Waar gaat trouwens die Euro 130 mrd naar toe? Naar Griekenland of naar de banken? Wie profiteert het meest van dit arrangement? Dat geld is bedoeld om de Griekse  staatsschuld te verlagen en gaat dus naar hun crediteuren, de banken. Daarmee worden de banken de facto in hun machtspositie hersteld. Ondertussen is er in het Europese bankwezen geen enkele wezenlijke verandering doorgevoerd,  houden banken feitelijk de macht en blijven ze too big to fail.

Ik heb al langer wel eens het gevoel dat Griekenland een soort oefenveldje voor de nieuw te scheppen  politieke werkelijkheid is en voor ‘Brussel’ cs  een volgende stap in het overnemen van de nationale politieke macht. De nationale politiek is natuurlijk uitgespeeld.  Snapt Frankrijk dat het door dit in Griekenland toe te staan het in eigen land geen poot heeft om op te staan om een dergelijke interventie buiten de deur te houden als het voor hen zo ver is? En Nederland?  Eigenlijk geven in het nieuwe Brusselse traktaat dat PM Rutte van de week heeft ondertekend onze parlementariërs de macht aan bankiers. Beseffen we dat? Willen we dat?

In Nederland zijn we nu al de facto al in de situatie beland dat je je eigenlijk niet meer tegen de Staat kunt verweren. De Trias Politica  staat onder druk. Ik herinner mij prof. ter Heide die in de jaren ’80 inleiding in de rechtswetenschap gaf in Rotterdam: “de Staat is een schoft met een hoge hoed.”  De volgende stap is dat je je niet tegen Brussel en eigenlijk het trio EU/ECB/IMF kunt verweren. Willen we dat?

Voor de goede orde: Ik ben voor Europa en voor de Euro. Maar wel als uiting en resultaat van een politiek en democratisch gedragen wilsbesluit.

Door dit drama in Griekenland zo toe te staan is er feitelijk een nieuwe werkelijkheid geschapen die zich volledig onttrekt aan het democratisch proces. Een model dat daarna ook in andere landen kan worden toegepast. Het gaat om de nieuwe machtsverhoudingen.

2012. Boeiende tijden, dat wel.